Share This Article
Naci Çelik Berksoy
Füruzan hanımla 1969 yılında, Yeni Dergi’de (Haziran 1969) yayımlanan “Sait Faik Hikâye Armağanı” hakkında yaptığım bir soruşturma çalışması sırasında tanıştım sanırım. Dolayısıyla Turhan Selçuk abi ile de tanış olmuştum. Bazı dergilerde eleştiri ve tanıtım yazılarım yayınlanmıştı. Ama o sıralar daha çok röportaj ve araştırma üzerine çalışıyordum. Bu bana, Turhan Selçuk’un da katkısıyla o zamanın Akşam gazetesinde sanat sayfası hazırlama yolunu açmıştı. Ve bir fotoğraf makinem de olmuştu.
Füruzan hanım Bilgi Yayınevi ile çalışıyordu. Kitap arkası fotoğraflarını benim çekmemi istedi. Amatör cesaretiyle “olur” dedim. İşte bu fotoğraflar o zamanlardan. Mekân, Belgrad Ormanı ve Yeşilçam Eczanesi idi. (O yıllarda Balo sokaktaki o eczane genç yazarların, oyuncuların uğrak yeriydi.)
Daha sonra kendini tümüyle edebiyat çalışmalarına veren Füruzan, daha çok gözleme dayalı gerçekçi bir anlayışı benimsedi.
Fotoğrafları çekerken hiç zorlanmadım, konu çok güzeldi. Yıllar yıllar sonra bu fotoğrafların değerlenmesi de çok keyifli.
İlk hikâyelerini “Seçilmiş Hikâyeler”, “Türk Dili”, “Pazar Postası” (1956-58); ustalık dönemi ürünlerini “Dost”, “Papirüs”, “Yeni Dergi” (1964-72) dergilerinde yayımladı. İlk hikâye kitabı “Parasız Yatılı” ile 1972 Sait Faik Hikâye Armağanı’nı, ilk romanı “47’liler” ile de 1975 Türk Dil Kurumu Roman Ödülü’nü kazandı.
Füruzan hanıma sevgiler, sağlıklar…