“İdeolojik despot, anlatım biçimi olarak yalnız monoloğu ve söylevi tanır. İdeoloğun Tiranizmi, toplumu bir dörtgene, her insanı da bir üçgene dönüştürmekte direnen sadist bir profesörün kendi kendisiyle sürdürdüğü bir konuşmadan başka bir şey değildir. Dostoyevski’nin güncel olmasının nedeni de, yaratısı karşısında duyumsadığımız sürekli çekiciliği bir defaya özgü bir yana bıraktığımız takdirde, bu noktada yatmaktadır.”