Beckett’in iç seslerin yayılmacılığını keşfetmesi ve kurmaca dünyalara aktarması aynı zamanda iç ses aracılığıyla kendi kendimizle girdiğimiz diyalog ve edebi karakterlerin yaratılması ya da alımlanması arasındaki ilişkiye, hatta iç sesle benlik anlayışımızın anlatısal inşasının sıkı sıkıya bağlı olduğuna işaret ederek araştırma alanını genişletebilir.
